Drugi List do Koryntian (I)

Autor

Pawłowe autorstwo tego listu nie budzi większych zastrzeżeń wśród egzegetów, może za wyjątkiem fragmentu 6,14 — 7,1, określanego niekiedy jako „wstawka redakcyjna”.

Adresaci

List jest skierowany do tej samej gminy chrześcijańskiej, co 1Kor, wraz „ze wszystkimi świętymi, jacy są w całej Achai” (1,1). Termin „Achaia” pierwotnie określał północną część Peloponezu nad Zatoką Koryncką. W II w. p.n.e. stała się ona częścią rozległego Imperium Rzymskiego, a w roku 26 p.n.e. została przekształcona w rzymską prowincję Achaję z siedzibą prokonsula w Koryncie.

O zwojach i kodeksach biblijnych (I)

Materiały pisarskie

W starożytności pisano na tabliczkach glinianych, na kamieniu, kościach, drewnie lub skórze, wykorzystywano również pobite gliniane garnki, aby na ich skorupach (zwanych ostraka) notować różne informacje. Najczęściej jednak pisano na papirusie lub pergaminie. Na tych dwu ostatnich materiałach zapisane są wszystkie manuskrypty Nowego Testamentu.

O powołaniu w Biblii

„Pójdź za mną!”, czyli po grecku akolūthei moi. Słowa, którymi Jezus przywoływał do siebie różnych ludzi, aby szli za Nim i stali się Jego uczniami, przeżywając najbardziej pasjonującą przygodę swojego życia. Te słowa usłyszeli nie tylko Apostołowie. W czasach Starego Testamentu Jahwe, Bóg Izraela, wzywał podobnymi słowami wybrane przezeń osoby, aby szły i w Jego imieniu prowadziły i formowały naród (podobnie jak Mojżesz), czy też napominały go, kiedy schodził na złe drogi (jak prorocy Izajasz czy Jeremiasz).